Deze week was het Doulkeridis van ECOLO… “Un enseignement bilingue à Bruxelles, priorité d’Ecolo”. Het had ook iemand anders kunnen zijn, een fervent voorstander of een overtuigd tegenstander!
Ik val in herhaling maar in heel de discussie rond meertalig onderwijs worden middel en doel door elkaar gehaald. Laat ons duidelijk zijn, het doel dat we ons moeten stellen is dat jongeren aan het einde van hun schoolloopbaan in staat moeten zijn om meerdere talen te hanteren.
Bovendien wil ik een oproep doen om de uitdagingen of prioriteiten voor onderwijs niet te reduceren tot ‘meertalig’! Onderwijs moet kinderen en jongeren begeleiden in het verwerven van de nodige competenties om sociaal en maatschappelijk zo goed mogelijk te kunnen functioneren en om hun kansen op de arbeidsmarkt te maximaliseren. Taal én meertaligheid is daar één aspect van.
Als we kinderen en jongeren in deze stad meertalig willen laten opgroeien, dan zullen we moeten rekening houden met de diversiteit van de leerlingenpopulatie. Die diversiteit vereist een diverse aanpak! In sommige situaties kan tweetalig onderwijs een antwoord betekenen, maar in andere situaties zullen we moeten zoeken naar andere aanpakken. Laat ons werk maken van een gedifferentieerd aanbod en een combinatie van moedertaalondersteuning, krachtig taalvaardigheidsonderwijs Nederlands, vormen van vroeg en laat taalonderwijs, immersieonderwijs, taalgericht vakonderwijs, talensensibilisering, taalinitiatie, CLIL, taalstimulering buiten de school(m)uren,… Pas dan gaan we meertalige kansen creëren voor ALLE kinderen!
Laat ons hierover eerlijk communiceren en zo de juiste inzichten en voldoende draagvlak creëren bij een breed publiek om te kiezen voor een meersporenbeleid op het vlak van meertalig opgroeien en meertalig opvoeden.
Laat ons investeren in scholen en leraren om te groeien in ‘omgaan met meertaligheid’ en competent te worden in ‘meertalig opvoeden’!
…én laat ons hierbij inspireren door de vele goede praktijken in onze Brusselse scholen.