Onderwijs in Brussel is… KWALITEITSVOL onderwijs!

Er werden de voorbije weken, maand heel wat uitspraken gedaan over het al dan niet kwaliteitsvol zijn van ons Vlaams en Brussels Nederlandstalig onderwijs.

Ik ben geen wetenschapper, hoogstens een ervaringsdeskundige, en probeer te luisteren, maar krijg geen antwoord. Afhankelijk van het standpunt dat je verkiest, kan je ook je wetenschapper kiezen. Want wat zeker duidelijk is, er blijkt niet één waarheid te bestaan. Laat er dan een zekere eensgezindheid zijn over de data, de interpretaties en de aangereikte oplossingen gaan alle richtingen uit… “Een centraal onderwijsexamen. Dat heeft Vlaanderen nodig.”; “Wie het in de 21^ste eeuw over “kwaliteit van onderwijs” wil hebben, zal verder moeten kijken dan traditionele wiskunde- en leestoetsen.”; “Dit resultaat kan niet verwonderen als men jarenlang gepleit heeft voor functioneel taalonderwijs.”; “Onderwijs moet gaan om cognitieve basisvaardigheden: rekenen en lezen.”; “Kennis verbreden is geen achteruitgang.“; “De lat moet veel hoger, en we moeten niet alleen de zwakkere, maar ook de sterke leerlingen extra ondersteunen.”; “Kennis en vaardigheden tegenover elkaar zetten, is geen correct debat”;…

Maar alvorens uitspraken te doen over de kwaliteit en “oplossingen”, wordt een meer fundamentele vraag vergeten. Wat is het doel van ons onderwijs? Wat willen we als samenleving met ons onderwijs bereiken? Het onderwijsdebat zou in de eerste plaats hierover moeten gaan!  Biesta reikt ons alvast 3 doelen aan:

• Slaagt ons onderwijs erin om de leerlingen te “kwalificeren”? Ontwikkelen we bij onze leerlingen de nodige kennis, vaardigheden en attitudes om krachtig in het leven te staan, klaar voor de diverse en steeds veranderende samenleving, klaar voor een professionele loopbaan…
• Slaagt ons onderwijs erin om de leerlingen te “socialiseren”? Ontwikkelen we bij onze leerlingen de nodige waarden, normen, omgangsvormen, sociaal-politieke en culturele inzichten om vaardig te kunnen leven en bewegen in een superdiverse samenleving en werkomgeving…
• Slaagt ons onderwijs erin om de leerlingen te “subjectiveren”? Ontwikkelen we bij onze leerlingen voldoende de persoonlijkheid om vrij, autonoom en verantwoordelijk in het leven te staan, waarbij ze weten wie ze zijn, wat ze kunnen en wat ze willen…

Kijken naar kwaliteit van onderwijs betekent kijken naar de mate waarin het samenspel tussen deze 3 doelen gerealiseerd wordt. Alleen focussen op een klein onderdeel van één van deze doelen, doet afbreuk aan de grote inzet en mooie resultaten van onze leerkrachten om net een brede en rijke ontwikkeling van onze leerlingen te realiseren. Kwaliteitsverbetering in scholen mag en moet deelaspecten aanpakken maar moet die altijd plaatsen binnen dit breder doelgericht kader!

Kwaliteitsvol onderwijs realiseer je niet in debatten of opiniestukken, maar door naar leerkrachten te luisteren en samen met hen aan de slag te gaan. 
In het Nederlandstalig onderwijs in Brussel wil het Onderwijscentrum Brussel (OCB) in nauwe samenwerking met vele partners deze rol opnemen: samen met de leerkrachten bouwen aan onderwijs met een missie en ambitie!  Geloof in alle kinderen én geloof in de impact van de leerkracht vormen de motor van dit kwaliteitsvolle onderwijs. 

Mag het onderwijsdebat hierover gaan?