Met de ketjes alles goed… (leestip)

Verwacht hier geen samenvatting! Ik wil jullie vandaag adviseren om de 135 pagina’s zelf te lezen. Ik wil enkel bij het derde hoofdstuk ‘Hoe komen we eruit?’ enkele linken maken met het Brussels onderwijsbeleid.

Een terugkeer naar het collectieve

Na steeds meer individualisering (ook in sommige onderwijsvisies), is er vandaag nood aan veel meer “samen”. De concepten brede school en collective efficacy kunnen de kracht van het collectieve ondersteunen en versterken.

In het onderwijs in Brussel zijn we op zoek om het collectieve opnieuw een plaats te geven. De invulling van Urban Education draagt hiertoe bij: verbinden, samenleven in diversiteit, partnerschappen met de brede omgeving (brede school) en ouders (educatief partnerschap),…

Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat gezamenlijke doelgerichtheid winst kan betekenen voor iedereen.

Het belang van rituelen

Rituelen zijn belangrijk, ook binnen onderwijs. Ze hebben waarschijnlijk een impact op de ontwikkeling van executieve functies, die op hun beurt de schoolprestaties en het algemeen functioneren positief beïnvloeden.

In het onderwijs in Brussel krijgen executieve functies een belangrijke plaats. Op de website Communiceren met ouders (van het Onderwijscentrum Brussel), worden de thema’s kwaliteitsvolle interacties/routines, rijke taalomgeving en executieve functies samengebracht.

Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat routines, regels en rituelen een belangrijke impact hebben op de algemene ontwikkeling van groot en klein en op het integreren van nieuw gedrag in het spontaan functioneren.

Back to basics

Het drieluik van Biesta beschrijft wat de taken van onderwijs zijn. Binnen deze taken moet de aandacht voor basisvaardigheden voorop staan. Zonder andere interessante thema’s en inhouden overboord te gooien, moet er voldoende aandacht gaan naar taal, rekenen, basiskennis en dit alles gekoppeld aan brede vorming.

In het onderwijs in Brussel geven we bijvoorbeeld veel aandacht aan krachtig taalonderwijs, waarbij we rekening houden met de kenmerken van de grootstedelijke en meertalige context: bv. effectieve (taal)didactiek of vlotte en vloeiende leesvaardigheid bij Brusselse leerlingen. Tegelijkertijd maken we de koppeling met breed leren.

Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat een sterk basisaanbod met aandacht voor directe instructie, een rijke en krachtige leeromgeving met oog voor zorg, differentiatie en evaluatie alle leerlingen vooruit kan helpen.

Werken aan weerbaarheid

Tegenslagen maken hoe dan ook deel uit van het leven. Ontwikkelen van weerbaarheid kan helpen om met stress en tegenslagen om te gaan.

Het onderwijs in Brussel ervaart de nood om met leerlingen rond veerkracht en weerbaarheid te werken. Daartoe ontwikkelde het Onderwijscentrum Brussel vorming (met denkkaders en handvatten om leerlingen zichzelf beter te leren kennen en aanvaarden; hun mogelijkheden en talenten te ontdekken; de rol van anderen in hun ontwikkeling te zien en positief te gebruiken; gedrag en situaties anders te interpreteren en er doelbewuster mee om te gaan) en materialen (Eigen Wijs!).

Ik ben er persoonlijk van overtuigd – en hier citeer ik Pedro De Bruyckere – “dat het meestal wel goed komt”, in de mate dat kinderen en jongeren netwerken, tools en inzichten ontwikkelen om met tegenslagen om te gaan.

Voilà, ik was heel blij om een hoopvol boekje te lezen! Tijd nu om samen met kinderen en jongeren aan de slag te gaan, te werken aan basisvaardigheden binnen een bredere vorming met aandacht voor de ontwikkeling van routines en weerbaarheid bij onze ketten… én onszelf (!).

PS. In de titel van deze blog, gebruik ik “ketjes”. Waarom spreken we in Brussel van ketten en ketjes? En waar komt dat woord vandaan? Maya zoekt het samen met basisschool Zavelberg uit in de nieuwe KetCity! Bekijk hier de reportage via BRUZZKet.