Onderwijs in Brussel is… de kracht van kinderen & jongeren in armoede aanspreken!

Onderwijs en leraren kunnen en moeten het probleem van armoede niet oplossen!

Op 23 mei hadden we met alle medewerkers van het Onderwijscentrum Brussel een teamdag over onderwijs & armoede.  We lieten ons inspireren door intern studiewerk enerzijds en externe expertise (via vzw De Link en vzw Bindkracht) anderzijds.  Het zou te ver leiden om hier een volledig verslag neer te schrijven van deze dag. Ik wil me beperken tot enkele verwerkte inzichten.

Ik kan niet anders dan starten met de definitie van Vranken “Armoede is een netwerk van sociale uitsluitingen dat zich uitstrekt over meerdere gebieden van het individuele en collectieve bestaan. Het scheidt de armen van de algemeen aanvaarde leefpatronen van de samenleving. Deze kloof kunnen ze niet op eigen kracht overbruggen“, om aan te tonen hoe complex de problematiek is.  Armoede gaat over uitsluiting in alle leefgebieden, over verschillende referentiekaders en leefpatronen, over verbindingsproblemen en afhankelijkheid, over schuldgevoelens en een moeilijk te overbruggen kloof!

Onderwijs en leraren kunnen en moeten het probleem van armoede niet oplossen, maar kunnen wel de krachten van deze kinderen & jongeren aanspreken.  De leraar moet met hen in dialoog en interactie gaan, in hen geloven, ervaringen aanbieden, talenten aanspreken waardoor ze gesterkt worden in wie ze zijn en wat ze doen, waardoor hun zelfbeeld en zelfwaarde kan opgekrikt worden.  De leraar moet aanvaarden dat deze kinderen en hun ouders ‘anders’ zijn, dat er een kloof is, dat verwachtingen niet matchen,… Maar laat dat geen breekpunt zijn, maar een startpunt om de dialoog op te starten.

‘Dankzij die leraar begon ik opnieuw te geloven in mezelf, hij luisterde en verdedigde mij, hij liet me nieuwe ervaringen opdoen, hij nam druk bij mij én mijn ouders weg…’. 

Leraren kunnen de complexe armoedeproblematiek waarin sommige kinderen zich bevinden niet oplossen, maar leraren kunnen kinderen een gevoel van zelfwaarde geven, die hen later misschien kan helpen om de cirkel te doorbreken!  Laat dit de belangrijkste taak van de leraar zijn, met het kind in zijn klas!
Geloven in elk kind! Investeren in elk kind!   Dit is een haalbare en realistische opdracht voor leraren!

En weet… die ene leraar kan het verschil maken…