We hebben net een belangrijke examenperiode in het leerplichtonderwijs achter de rug. De resultaten, die we horen vanuit scholen en ouders, bevestigen de vermoedens: bij heel wat leerlingen zijn de resultaten lager dan wat we van hen in normale omstandigheden hadden kunnen verwachten... En dus neen, echt verwonderd zijn we niet, we weten immers allemaal dat de situatie voor iedereen bijzonder was!
En toch… toch spreken we met heel veel verbijstering over de grote leerachterstanden. Kennis die niet verworven is, vaardigheden die niet ontwikkeld zijn. Maar we wisten dit! Dit is normaal! Schoolsluiting, verlengde vakantie, klassen of scholen in quarantaine, leerkrachten en leerlingen afwezig,… zorgden voor heel wat minder onderwijstijd. Preteaching, afstandsonderwijs, voorzorgsmaatregelen in de klas, leeromgeving thuis,… zorgden voor ‘andere’ vormen van instructie, die niet voor alle leerlingen even succesvol waren. Bovendien waren er ook nog heel wat sociaal-emotionele uitdagingen. Er zijn dus niet zozeer achterstanden, maar het leren werd bij veel leerlingen vertraagd door de specifieke situatie (onderwijstijd, instructie, context, sociaal-emotionele factoren…). Leerlingen in kwetsbare situaties hebben hier het meeste last van.
En neen, dit is geen begrippendiscussie! Leerachterstand betekent remediëren en eventueel heroriënteren. Als het leren door contextfactoren vertraagd werd, dan moeten we prioriteiten stellen, differentiëren, alternatieve leerpaden aanbieden, extra kansen bieden, compenserende maatregelen nemen,… Voor enkele concrete tips verwijs ik nog eens naar mijn blogpost van de herfstvakantie: Corona en de leeromgeving (thuis)…
Urban Education 
4 gedachten over “Er is geen leerachterstand… #corona”