Urban Education en zij-instromers

Zij-instromers zijn geen noodoplossing voor het leerkrachtentekort. Zij-instromers spelen een cruciale rol binnen een grootstedelijk onderwijsteam!

In eerdere blogposts verwees ik hierover al naar het werk van Dr. Martin Haberman: 

Haberman heeft heel wat onderzoek verricht naar succesvolle leerkrachten in uitdagende grootstedelijke contexten. Hij kwam tot de conclusie dat effectieve en blijvende leerkrachten in een grootstedelijke context verbinding kunnen maken met stadsleerlingen en vaak over meerdere van volgende kenmerken beschikken:

• leven, werken of onderwijs gevolgd hebben in een grootstedelijke omgeving;
• zelf ouder zijn of uitgebreide relaties uitgebouwd hebben met kinderen/jongeren;
• tot een minderheidsgroep behoren;
• een andere opleiding hebben dan (alleen) ‘onderwijs’;
• andere werkervaringen gehad hebben vooraleer de job als leerkracht op te nemen;
• ervaringen hebben (bv. via vrijwilligerswerk) met kinderen/jongeren van diverse achtergronden;
• zich professionaliseren via werkplekleren;
• …

Heel wat zij-instromers vertonen één of meerdere van deze kenmerken. Het is dus belangrijk om het grote potentieel van deze ‘zij-instromers’ aan te spreken.

Aantrekken van zij-instromers is dus niet alleen een belangrijke piste om het leerkrachtentekort aan te pakken, het zorgt ook voor een verrijking van het leerkrachtenteam! We stellen vast dat zij-instromers de stap zetten als ze overtuigd geraken van de sociale relevantie en de sociale status van het leerkrachtenberoep, het loon, de meerwaarde die ze kunnen creëren (vanuit hun ervaring en/of talenten) én als ze zichzelf als competent ervaren. Deze elementen kunnen dus hefbomen zijn waarop het beleid kan inzetten.

Onderstaande voorbeelden (of dit artikel in BRUZZ) illustreren dit: