Meertaligheid is het doel, meertalig onderwijs is niet hét middel!
De samenstelling van de leerlingenpopulatie in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel, is heel divers. In de gemiddelde Brusselse klas spreken 2 leerlingen Nederlands thuis, 4 heel soms en 14 leerlingen komen buiten de school nooit met het Nederlands in contact. Ze spreken Frans, Turks, Pools… of een mix van talen.
De verschillen tussen scholen zijn bovendien ook heel groot. Heel wat scholen hebben geen enkele leerling die thuis Nederlands spreekt, andere scholen hebben dan weer meer dan 50% Nederlandstaligen binnen hun schoolpopulatie.
In de gemiddelde Brusselse school zijn er niet 2 of 3 thuistalen, vaak zijn er tot 15 verschillende thuistalen aanwezig binnen de schoolmuren.
De culturele en sociaal-economische diversiteit (of noem het armoede) is heel groot. Meer dan 50% van de lagere schoolkinderen hebben een niet Westerse culturele achtergrond, 34% van de kinderen groeit op in een gezin zonder inkomen uit arbeid. Deze culturele en sociaal-economische diversiteit heeft een grote impact op status van talen, schoolse taalvaardigheid, kwaliteit van de moedertaalontwikkeling,…
Als we willen dat de kinderen in deze stad meertalig op de arbeidsmarkt komen om zo hun maatschappelijke slaagkansen te maximaliseren, dan moeten we niet in de eerste plaats investeren in meertalig onderwijs, maar in MEERTALIG OPVOEDEN, afgestemd op de eigenheid van elk kind binnen zijn/haar unieke omgeving. Omwille van de diversiteit en complexiteit van de Brusselse leerlingenpopulatie zou het fout zijn om te kiezen voor één vorm van meertalig onderwijs. We moeten op zoek gaan op welke manier we onze kinderen meertalig kunnen laten opgroeien…
Dit wil zeggen dat ouders van bij de geboorte geadviseerd en ondersteund moeten worden in de meertalige opvoeding van hun kinderen: wat is het belang van moedertaalontwikkeling, hoe kinderen talig stimuleren in een meertalig gezin, hoe een voorschools traject creëren in de schooltaal,… De voorschoolse sector speelt hierin een centrale rol.
Dit wil zeggen dat scholen op basis van de eigenheid van hun populatie een schoolspecifiek taalbeleid moeten ontwikkelen, waarbij ze maximaal inzetten op de verwerving van de schooltaal, maar ook aandacht hebben voor de ontwikkeling van de thuistalen van de kinderen, talensensibilisering, taalinitiatie, kwaliteitsvol vreemde talenonderwijs,…
Dit wil zeggen dat er in de buitenschoolse en vrije tijd een taalstimulerend aanbod wordt gecreëerd in de schooltaal, in de thuistaal en/of in vreemde talen.
De verschillende actoren rondom elk kind moeten een realistisch traject uitstippelen in functie van een succesvolle meertalige opvoeding !
Lees hier meer over een meertalig Brussel: Marnixplan
Urban Education 
2 gedachten over “Onderwijs in Brussel is… MEERTALIG opvoeden!”