…over de kracht én valkuil van expertise !
Ons (Brussels) onderwijs kan een beroep doen op heel wat ondersteuningsmogelijkheden. Begeleiders, ondersteuners, nascholers, onderwijsinspecteurs,… ontwikkelen en verwerven heel wat expertise vanuit onderzoek, studie, ervaring, uitwisseling,…
Deze deskundigheid stelt hen in staat om doel- en veranderingsgericht hun opdrachten uit te voeren. Diezelfde deskundigheid, gedeeld met gelijkdenkende collega’s, kan er toe leiden dat er een kloof ontstaat tussen deze begeleiders en leraren.
Onderwijsbegeleiders moeten in de eerste plaats écht en oprecht luisteren naar leraren. Al te vaak wordt er vanuit modellen en kaders naar scholen en leraren gekeken. De eigenlijke beleving, de diversiteit, de potentiële mogelijkheden van de leraar krijgen soms onvoldoende ruimte.
Een tweede belangrijke stap voor begeleiders is begrijpen. Al te vaak willen begeleiders begrepen worden en gebruiken ze een veelheid van interventies en methodieken om hun visie te implementeren in de praktijk. Ze vergeten wel eens dat begrepen worden, na begrijpen komt.
Een begeleider wil antwoorden geven, de leraar wil antwoorden krijgen. En toch is begeleiden samen op weg gaan, zoeken vanuit de eigenheid van de klas en de eigenheid van de leraar (input, context) naar de beste aanpak (proces) die leidt tot betere resultaten (output).
Begeleider, ik wil dit schooljaar starten met een oproep: neem je tijd om te luisteren naar leraren, investeer in het begrijpen van leraren én ga samen met hen op weg, op zoek naar antwoorden !
Urban Education 